|
Flavius Josephus
|
 William Whiston
De geschiedenis volgens het creationisme.
Al wie op de hoogte is van enige aspecten van het creationisme moet opgevallen zijn dat er in deze leer geen ruimte is voor de miljoenen of zelfs miljarden jaren die men ons voorschotelt vanuit de evolutionistische hoek. Conclusie is dus dat al wat we ooit in de geschiedenis lessen hebben gehoord, is beïnvloed door deze leer. Diepgaande studies over de opbouw van de geschiedkunde hebben ons geleerd dat de traditionele geschiedenisleer hier en daar een loopje heeft genomen met de waarheid. Uitgebreid onderzoek over hoe alles dan wel in zijn werk is gegaan was dus nodig. En inderdaad, er zijn mensen die deze taak op zich hebben genomen. Als CreaBel namen we contact op met Robert De Telder, die meer dan 25 jaar onderzoek op dit gebied heeft gedaan. In dit boek "Genesis en egyptologie" legt de schrijver uit hoe hij zijn revisie van de geschiedenis is begonnen. Het werk is nog niet af - het boek krijgt nog een opvolger, maar de informatie die er ondertussen is, is zeer bruikbaar en verhelderend. Hoewel De Telder zijn onderzoek vrijwel alleen heeft gedaan, hebben we gelijkaardig werk van Engelse, Amerikaanse en Australische onderzoekers gevonden. De overeenkomsten zijn verbluffend. Voor de geschiedkundigen onder onze lezers is dit werk zeker een aanrader. In wat volgt willen we in het kort uiteenzetten wat in het boek uitvoerig beschreven is, zodat u zich een beeld kan vormen van hoe de schrijver te werk is gegaan. Om geschiedenis te schrijven, heb je ankerpunten nodig. Dit zijn punten in de geschiedenis waarvan je zeker kan zijn dat ze op een bepaald - vaststaand - tijdstip hebben plaatsgevonden. De Telder ontdekte al snel het werk van William Whiston; deze man, tijdsgenoot en vriend van Newton, schreef het boek "A New Theory of the Earth (1696)" . Hierin claimde hij dat de bijbelse verhalen in overeenkomst zijn met wetenschappelijke feiten die een historische basis hebben. Hij gebruikte de jubeljaren van het joodse volk als een soort ladder om in de geschiedenis af te dalen. Een ander schrijver is Flavius Josephus. William Whiston vertaalde al zijn werken en deze zijn belangrijk omdat Josephus als 'ongelovige' Jood voor de Romeinen de geschiedenis van zijn tijd (en daarvoor) heeft weergegeven. Ook maakte Josephus gebruik van de werken van Manetho wat hem voor de geschiedenis van Egypte tot een belangrijk historicus maakt. De Bijbelse jubeljaren als ankerpunt zijn voor de traditionele geschiedkundige van weinig waarde. Wat voor hen zeer hoge waarde heeft, zijn de koningslijsten van Assyrië. Men neemt aan dat deze voor 100% juist zijn. Toch blijkt dat in combinatie met de jubeljaren hierin enige fundamentele fouten te zitten die waarschijnlijk o.a. afkomstig zijn uit de rivaliteit tussen de verschillende Assyrische koningen. Daarenboven leert de bijbel dat de Assyriers co-regentschappen, met meer dan één koning op de troon, kenden. Een volgend steunpunt in de seculiere geschiedenis is het werk van de Duitse Egyptoloog Eduard Meyer, gebaseerd op het werk van Manetho, die de Egyptische geschiedenis om persoonlijke redenen danig in de war heeft gebracht. Meyer meende dat er in het Oude Egypte een astronomische kalender in gebruik was gebaseerd op het opkomen van de hondster of Sothis. Het resultaat was dat deze egyptoloog drie tijdssprongen meende te kunnen maken van telkens 1460 jaar vanaf slechts één ankerpunt; het jaar 139 AD. Aan de verkregen vermeende ankerpunten werden de 18de en 12de dynastie van Manetho gelinkt en vervolgens alle 30 dynastieën van Manetho op de tijdsbalk geplaatst. Manetho was een Egyptisch hogepriester uit de derde eeuw voor Christus die in opdracht van Ptolemaus Philadelphus, Grieks heerser over Egypte, een geschiedenis van Egypte neerschreef. Het onderverdelen van de Egyptische koningslijsten in 30 dynastieën is zijn verantwoordelijkheid. Zij enige betrachting was om de Grieken van zijn tijd te tonen dat de geschiedenis van Egypte de oudste beschaving vertegenwoordigde. Veel van zijn werk is dan ook gefabriceerde geschiedenis en fictief. |
Immanuel Velikovsky
|
Robert De Telder
|
|
Het was Immanuel Velikovsky die de Sothis kalender van Meyer aanvocht en een redelijker oplossing naar voren bracht.
Robert De Telder heeft deze zaken verder uitgewerkt, op zeer nauwkeurige basis. De resultaten zijn verbluffend, maar te omvangrijk om hier te bespreken. Het werk van Velikovsky gebruikt nog andere ankerpunten. In zijn werk "Werelden in botsing" gebruikt Velikovsky ook wereldomvattende catastrofen als ankerpunten. Dit soort catastrofen laat verhalen na bij vele volkeren, verspreid over de hele wereld. Alhoewel het Velikovsky in eerste instantie niet te doen is om een exacte tijdslijn te maken, dan wel een alternatief voor het ontstaan van de aarde, geeft hij ons waardevolle informatie over hoe verschillende culturen bepaalde catastrofen hebben ervaren. Daarmee wordt duidelijk dat sommige sagen en mythen toch wel een reële achtergrond zullen hebben. Het meest onwaarschijnlijke gebed uit de Bijbel: "zon sta stil!" krijgt door de verhalen van volkeren uit andere delen van de wereld, een heel andere waarde! Wil u meer weten van de Bijbelse geschiedenis en chronologie, dan kan u een paar dingen doen: |
|
|
|
Van dezelfde auteur:
|
